عشق، با تمام زیبایی و شیرینی‌اش، می‌تواند با چالش‌ها و آسیب‌پذیری‌های فراوانی همراه باشد. برای برخی افراد، این آسیب‌پذیری آنقدر ترسناک است که ترجیح می‌دهند به طور کلی از ورود به روابط عاشقانه اجتناب کنند. اما چرا؟ چه عواملی باعث می‌شود که ترس از آسیب، سایه سنگینی بر روابط عاطفی برخی افراد بیندازد؟

وابستگی عاطفی خودداری کنند.

مشکلات در صمیمیت:

برخی افراد در برقراری صمیمیت عاطفی با دیگران مشکل دارند و این امر می‌تواند به ترس از آسیب دیدن در رابطه منجر شود.

سبک دلبستگی ناایمن:

افرادی که سبک دلبستگی ناایمن (اجتنابی یا دوسوگرا) دارند، ممکن است در روابط خود دچار مشکل شوند و به همین دلیل از ورود به روابط اجتناب کنند.

ترس از کنترل شدن:

برخی افراد از اینکه در رابطه کنترل شوند و آزادی خود را از دست بدهند، می‌ترسند.

تصورات غیرواقعی از عشق:

کاملا مطلوب‌گرایی و انتظارات غیرواقعی از عشق می‌تواند منجر به ناامیدی و آسیب دیدن شود.

فقدان مهارت‌های ارتباطی:

عدم توانایی در برقراری ارتباط موثر و حل مشکلات در رابطه، می‌تواند ترس از آسیب دیدن را افزایش دهد.

تاثیر خانواده و محیط:

تجربیات خانوادگی و الگوهای ارتباطی والدین، می‌توانند بر نگرش افراد به عشق و روابط تاثیر بگذارند.

ترس از تغییر:

ورود به یک رابطه می‌تواند تغییرات زیادی در زندگی فرد ایجاد کند و برخی افراد از این تغییرات می‌ترسند.

احساس عدم لیاقت:

برخی افراد به این باور می‌رسند که لیاقت عشق و محبت را ندارند و این باور آنها را از برقراری روابط عاطفی باز می‌دارد.

فشار اجتماعی:

فشار برای یافتن همسر و ازدواج، می‌تواند باعث شود که فرد برای جلوگیری از ناامیدی و شکست، از ورود به رابطه اجتناب کند.

ترس از شکست:

ترس از اینکه رابطه به شکست منجر شود و وقت و انرژی فرد تلف شود، می‌تواند مانع شروع رابطه شود.

کمال‌گرایی:

افراد کمال‌گرا ممکن است از ریسک کردن و آسیب دیدن در رابطه بترسند، زیرا برای آنها هر اشتباهی غیرقابل قبول است.

تجربه‌های آسیب‌زا در کودکی:

سوء استفاده‌های عاطفی، جسمی یا جنسی در کودکی می‌تواند ترس از آسیب در روابط بزرگسالی را افزایش دهد.

چرا بعضی‌ها از عشق فرار می‌کنند؟ ترس از آسیب و 17 دلیل پنهان

مقدمه

عشق، تجربه‌ای زیبا و عمیق است، اما برای برخی افراد، ورود به یک رابطه عاشقانه مانند قدم گذاشتن در میدان مین است. ترس از آسیب دیدن باعث می‌شود که از صمیمیت دوری کنند و به روش‌های مختلف از عشق فرار کنند. این ترس ریشه در تجربیات گذشته، الگوهای رفتاری آموخته‌شده و باورهای عمیق فرد دارد. در این مقاله، به بررسی 17 دلیل احتمالی می‌پردازیم که چرا بعضی افراد از ترس آسیب در روابط عاشقانه می‌گریزند.

1. تجربیات دردناک گذشته

تجربه‌ی یک جدایی سخت، خیانت، یا سوءاستفاده عاطفی در گذشته می‌تواند اثرات عمیقی بر جای بگذارد و باعث شود فرد از تکرار آن اتفاقات در آینده بترسد.این افراد ممکن است به طور ناخودآگاه از ایجاد روابط صمیمی خودداری کنند تا از درد احتمالی در امان باشند.به‌عبارت‌دیگر، تجربه‌ی دردناک گذشته به عنوان یک “زخم” در ذهن باقی می‌ماند و فرد برای جلوگیری از باز شدن مجدد آن زخم، از موقعیت‌هایی که ممکن است منجر به آسیب دیدن شوند، دوری می‌کند.این ترس می‌تواند باعث شود که فرد به طور مداوم شریک عاطفی خود را امتحان کند، بیش از حد کنترل‌گر باشد، یا به طور کلی از تعهد دادن خودداری کند.

مثلا کسی که در کودکی طلاق والدینش را تجربه کرده، ممکن است ناخودآگاه از ازدواج بترسد و باور داشته باشد که تمام روابط عاطفی محکوم به شکست هستند.

در نتیجه، این افراد ممکن است به دنبال روابط سطحی و کوتاه‌مدت باشند تا از تعهد و وابستگی عاطفی که می‌تواند منجر به آسیب شود، اجتناب کنند.گاهی اوقات، فرد حتی ممکن است متوجه نشود که ترس از گذشته، عامل اصلی رفتارهایش در روابط فعلی است.

2. عزت نفس پایین

افرادی که عزت نفس پایینی دارند، اغلب باور دارند که لایق عشق و محبت نیستند.این باور باعث می‌شود که از صمیمیت دوری کنند، زیرا می‌ترسند که شریک عاطفی‌شان متوجه “نقص‌های” آنها شود و آنها را ترک کند.عزت نفس پایین باعث می‌شود که فرد به طور مداوم خودش را با دیگران مقایسه کند و احساس کند که به اندازه کافی خوب نیست.این احساس می‌تواند منجر به اضطراب و ناامنی در رابطه شود.این افراد ممکن است به طور مداوم به دنبال تایید و تحسین از طرف شریک عاطفی خود باشند، اما هیچ‌گاه از آن راضی نشوند.

این رفتار می‌تواند شریک عاطفی را خسته و فرسوده کند.مثلا کسی که در کودکی به طور مداوم مورد انتقاد قرار گرفته، ممکن است باور داشته باشد که هیچ‌گاه نمی‌تواند کسی را خوشحال کند و به همین دلیل از ایجاد روابط صمیمی خودداری کند.در نتیجه، این افراد ممکن است به دنبال روابطی باشند که در آن قدرت بیشتری داشته باشند و بتوانند از خود در برابر آسیب‌های احتمالی محافظت کنند.این روابط معمولاً سالم و برابر نیستند.گاهی اوقات، فرد ممکن است به طور ناخودآگاه شریک عاطفی‌ای را انتخاب کند که رفتارهای مخرب و بی‌احترامی از خود نشان می‌دهد، زیرا این رفتارها با باور او نسبت به لیاقت نداشتن مطابقت دارد.

3. ترس از صمیمیت

ترس از صمیمیت، ترس از نزدیک شدن عاطفی و فیزیکی به شخص دیگر است.این ترس می‌تواند ناشی از تجربیات گذشته، الگوهای خانوادگی یا ترس از آسیب‌پذیری باشد.افرادی که از صمیمیت می‌ترسند، ممکن است در برقراری ارتباط عمیق و با صداقت با دیگران مشکل داشته باشند.آنها ممکن است از به اشتراک گذاشتن احساسات و افکار خود اجتناب کنند و سعی کنند فاصله عاطفی خود را حفظ کنند.این ترس می‌تواند منجر به رفتارهایی مانند اجتناب از تماس چشمی، خودداری از لمس کردن، و یا صحبت نکردن در مورد مسائل مهم شود.مثلا کسی که در خانواده‌ای بزرگ شده که احساسات در آن سرکوب می‌شده، ممکن است در بزرگسالی نیز در بیان احساسات خود مشکل داشته باشد و از صمیمیت عاطفی بترسد.

در نتیجه، این افراد ممکن است به دنبال روابطی باشند که در آن سطح صمیمیت پایین باشد و بتوانند کنترل بیشتری بر احساسات و افکار خود داشته باشند.

گاهی اوقات، فرد ممکن است متوجه نشود که ترس از صمیمیت، عامل اصلی مشکلاتی است که در روابطش تجربه می‌کند.

4. ترس از طرد شدن

ترس از طرد شدن، ترس از اینکه شخص دیگری شما را ترک کند یا شما را نپذیرد است.این ترس می‌تواند ناشی از تجربیات گذشته، عدم امنیت عاطفی و یا وابستگی بیش از حد باشد.افرادی که از طرد شدن می‌ترسند، ممکن است به طور مداوم به دنبال تایید و تحسین از طرف دیگران باشند و از ابراز نظرات و خواسته‌های خود خودداری کنند.این ترس می‌تواند منجر به رفتارهایی مانند چاپلوسی، راضی نگه داشتن دیگران، و یا تحمل رفتارهای نامناسب شود.مثلا کسی که در کودکی توسط والدینش نادیده گرفته شده، ممکن است در بزرگسالی نیز از طرد شدن بترسد و سعی کند با انجام هر کاری، محبت و توجه دیگران را جلب کند.

در نتیجه، این افراد ممکن است به دنبال روابطی باشند که در آن احساس امنیت و پذیرش کنند، حتی اگر این روابط ناسالم و ناخوشایند باشند.

گاهی اوقات، فرد ممکن است به طور ناخودآگاه رفتارهایی از خود نشان دهد که باعث طرد شدن او توسط دیگران می‌شود، زیرا این رفتارها با ترس او از طرد شدن مطابقت دارد.

5. ترس از شکست

ترس از شکست، ترس از اینکه در یک رابطه موفق نشوید و دوباره درد و رنج را تجربه کنید است.این ترس می‌تواند ناشی از تجربیات گذشته، کمال‌گرایی و یا انتظارات غیرواقعی باشد.افرادی که از شکست می‌ترسند، ممکن است از شروع یک رابطه جدید خودداری کنند و یا در روابط فعلی خود بسیار محتاط و محافظه‌کار باشند.این ترس می‌تواند منجر به رفتارهایی مانند عدم تعهد، اجتناب از ریسک کردن و یا مقایسه رابطه فعلی با روابط گذشته شود.مثلا کسی که در گذشته رابطه ناموفقی داشته، ممکن است از شروع رابطه جدید بترسد و باور داشته باشد که دوباره شکست خواهد خورد.

در نتیجه، این افراد ممکن است به دنبال روابطی باشند که در آن احتمال شکست کمتر باشد، حتی اگر این روابط رضایت‌بخش نباشند.

گاهی اوقات، فرد ممکن است به طور ناخودآگاه رفتارهایی از خود نشان دهد که باعث شکست رابطه می‌شود، زیرا این رفتارها با ترس او از شکست مطابقت دارد.

6. الگوهای خانوادگی ناکارآمد

الگوهای ارتباطی و رفتاری که در خانواده آموخته شده‌اند، می‌توانند تأثیر زیادی بر روابط عاطفی فرد در بزرگسالی داشته باشند. اگر فرد در خانواده‌ای بزرگ شده باشد که در آن روابط ناسالم، پر از درگیری و یا فاقد صمیمیت وجود داشته است، ممکن است این الگوها را در روابط خود تکرار کند و از ترس آسیب، از ایجاد روابط صمیمی خودداری کند.

7. عدم اعتماد به نفس در برقراری ارتباط

برقراری ارتباط موثر و با صداقت، کلید یک رابطه سالم و موفق است. اگر فردی در بیان احساسات، نیازها و خواسته‌های خود مشکل داشته باشد، ممکن است از ترس ایجاد سوءتفاهم و درگیری، از صمیمیت دوری کند.

8. ترس از از دست دادن استقلال

برخی افراد استقلال و آزادی خود را بسیار ارزشمند می‌دانند و می‌ترسند که ورود به یک رابطه عاشقانه، آنها را محدود کند و آزادی عملشان را از بین ببرد. این افراد ممکن است از تعهد دادن خودداری کنند و یا به دنبال روابطی باشند که در آن استقلال آنها حفظ شود.

9. کمال‌گرایی

کمال‌گرایی، تمایل به بی‌نقص بودن در همه زمینه‌ها، می‌تواند در روابط عاطفی نیز مشکل‌ساز شود. افراد کمال‌گرا ممکن است انتظارات غیرواقعی از خود و شریک عاطفی‌شان داشته باشند و از ترس اینکه نتوانند این انتظارات را برآورده کنند، از صمیمیت دوری کنند.

10. باورهای نادرست در مورد عشق و روابط

باورهای نادرست در مورد عشق و روابط، مانند “عشق باید در نگاه اول اتفاق بیفتد” یا “یک شریک عاطفی کاملا مطلوب باید تمام نیازهای شما را برآورده کند”، می‌تواند باعث ناامیدی و شکست در روابط شود. این باورها ممکن است فرد را از تلاش برای ایجاد روابط واقعی و معنادار بازدارند.

11. اضطراب اجتماعی

اضطراب اجتماعی، ترس از قضاوت شدن توسط دیگران، می‌تواند مانع از برقراری ارتباط با افراد جدید و ایجاد روابط صمیمی شود. افراد مبتلا به اضطراب اجتماعی ممکن است از رفتن به موقعیت‌های اجتماعی و ملاقات با افراد جدید خودداری کنند.

12. ترس از آسیب‌پذیر بودن

صمیمیت مستلزم آسیب‌پذیری است. به این معنا که شما باید آماده باشید تا احساسات، ترس‌ها و ضعف‌های خود را با شریک عاطفی‌تان به اشتراک بگذارید. اگر فردی از آسیب‌پذیر بودن می‌ترسد، ممکن است از صمیمیت دوری کند و از ایجاد روابط عمیق خودداری کند.

13. عدم آمادگی برای تعهد

تعهد به معنای پذیرفتن مسئولیت و تلاش برای حفظ یک رابطه در طولانی‌مدت است. اگر فردی از تعهد دادن می‌ترسد، ممکن است به دلیل عدم آمادگی برای پذیرش این مسئولیت‌ها، از صمیمیت دوری کند.

14. نیاز به کنترل

افرادی که نیاز زیادی به کنترل دارند، ممکن است از صمیمیت دوری کنند، زیرا صمیمیت مستلزم اعتماد و رها کردن کنترل است. این افراد ممکن است از اینکه در یک رابطه قدرت و کنترل خود را از دست بدهند، بترسند.

15. سوء استفاده در کودکی

تجربه سوء استفاده در کودکی، اعم از جسمی، عاطفی یا جنسی، می‌تواند اثرات عمیقی بر جای بگذارد و باعث شود فرد از ایجاد روابط صمیمی در بزرگسالی بترسد. این افراد ممکن است دچار اختلالات روانی مانند PTSD شوند و در برقراری ارتباط با دیگران مشکل داشته باشند.

16. عدم بلوغ عاطفی

بلوغ عاطفی به معنای توانایی مدیریت احساسات، همدلی با دیگران و حل مشکلات به طور سازنده است. اگر فردی از نظر عاطفی بالغ نباشد، ممکن است در ایجاد و حفظ روابط سالم مشکل داشته باشد و از ترس آسیب، از صمیمیت دوری کند.

17. ترس از دست دادن هویت فردی

برخی افراد می‌ترسند که ورود به یک رابطه عاشقانه، باعث شود هویت فردی خود را از دست بدهند و به سایه‌ای از شریک عاطفی‌شان تبدیل شوند. این افراد ممکن است از تعهد دادن خودداری کنند و یا به دنبال روابطی باشند که در آن استقلال و هویت فردی آنها حفظ شود.